منتظر آقامیری‌ها باشیم!

اقدامات اخیر شخصیتی معلوم الحال (#حسن_آقامیری) در روزهای اخیر واکنشهای زیادی به دنبال داشته است.
اگرچه وظیفه داریم نسبت به این اقدام آقامیری حداقل نفرت قلبی داشته باشیم، اما متاسفانه ضعیف بودن حافظه تاریخی برخی، باعث شده که این حرکت را سرآغازی برای یک جریان استحاله مذهبی قلمداد کنند.
در حالی که بدون تردید اقدامات اباحی گرایانه برخی روحانی نماها و شخصیت های مذهبی را باید در راستای هجوم فرهنگی ای دانست که در سالهای پایانی دهه هفتاد از سوی رهبر انقلاب بارها و بارها گوشزد میشد.
اگرچه در همان سالها نیز شخصیت دوم جمهوری اسلامی ایران اقدامات ساختارشکنانه ای به راه انداخت که حتی صدای اعتراض برخی همقطاران خود را نیز درآورد، اما هیچگاه این اقدامات جدی گرفته نشد و به عنوان قرائت های مختلف از دین شناخته میشد.
بازدوباره وقتی که مقام معظم رهبری درباره نفوذ سخن گفتند، نگاه ها به دنبال منصبهای سیاسی بود تا نفوذی را بشناسند.
همین باعث شد که دست اندرکاران مسائل فرهنگی، این پیام را نادیده بگیرند که:
هجوم فرهنگی و نفوذ تنها در تغییر مدل لباس و شلوار و موی جوانان نیست!
تهاجم فرهنگی و نفوذ تنها متوجه دانشجویان و جوانان نیست!
تهاجم فرهنگی و نفوذ در هرجایی است که فرهنگ مغایر با فرهنگ غرب حاکم است!
تهاجم فرهنگی و نفوذ در جایی است که فرهنگ اسلام خریدار دارد!
امروز که بحمدلله انقلاب مردم ایران به موطن اصلی فرهنگ اسلام تبدیل شده، نباید از سربرآوردن امثال آقامیری جاخورد.
بی شک تا زمانی که ما بر فرهنگ اصیل اسلام پافشاری کنیم، باید منتظر ظهور چنین شخصیتهایی باشیم.
در روایات فراوانی نسبت به بروز چنین هنجارشکنی های مذهبی، خبر داده شده است. برای نمونه پیامبر خدا(ص) میفرمایند:
«لا نأمن غیر الدجّال أخوف علیکم من الدجال، فقیل: و ما ذاک؟ فقال: أئمّة مضلّون»

همانا من از غیر دجّال بیش از دجّال در مورد شما بیمناکم.
گفته شد، چگونه یا رسول الله غیر دجّال کیست؟ فرمود پیشوایان گمراه کننده!
المحجة البیضاء فیض کاشانی ج 1 ص 125.

امروز اسلام بیش از آنکه از مخالفان اسلام ضربه بخورد، از دجالانی ضربه میخورد که خود را دیندار میدانند و حتی لباس دین بر تن دارند!
بنابراین فراموش نکنیم که آقامیریها در پیش داریم و باید آماده ظهور دیگر شخصیتهایی بود که تحت تاثیر فرهنگ غرب، دچار استحاله ذاتی شده اند و در فکر تشکیل فرهنگ مدرن برای جوانان دیندار هستند!

از والی مدینه تا جاسوس سپاه!

شهادت امام صادق علیه السلام را به همه شیعیان و محبان اهل بیت(ع) تسلیت عرض میکنم.

یکی از رویدادهای زندگی امام صادق(ع) که این روزها هم زیاد بازگو می شود، ماجرای آتش زدن خانه حضرت توسط والی مدینه است.

به روایت شیخ کلینی، حسن بن زید هنگامی که والی حرمین (مکه و مدینه) بود، به دستور منصور عباسی، خانه امام صادق(ع) را آتش زد. در و دهلیز خانه امام(ع) در آتش سوخت و امام(ع) درحالی که از میان آتش عبور می‌کرد، از خانه خارج شد و گفت:

من فرزند اَعراق الثَّرَی (لقب حضرت اسماعیل)هستم؛ من فرزند ابراهیم خلیل الله هستم.

اما آیا تا کنون می دانستید که حسن بن زید والی مدینه، نسب خویشاوندی با حضرت داشته؟
حسن نوه امام حسن مجتبی علیه السلام بود اما گرایشات زیادی به عباسیان پیدا کرد و اولین نفر از بنی هاشم بود که شعار عباسیان را پذیرفت و جامه سیاه پوشید.

منصور دوانیقی هم او را به مدت ۵ سال والی مدینه گرداند و در همین زمان بود که به خانه امام صادق(ع) جسارت کرد!
البته او بعدها مورد غضب منصور دوانیقی قرار گرفت و به زندان افتاد اما تا پایان عمر در خدمت عباسیان بود.

در واقع حسن اگرچه از نزدیکان ائمه(ع) بود اما به سراغ دیگران رفت و فریفته پست و مقام دنیوی شد و آخرت خود را از دست داد.

این قضیه تاریخی درس بزرگی به ما می دهد که هیچکسی مصون از لغزش نیست و ممکن است برای دستیابی به منافع دنیوی، به همه چیز پشت کنیم!

با شنیدن این خبر به یاد این آیه افتادم که حضرت یوسف(ع) فرمود:
 وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِی  إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّی
و من نفس خود را تبرئه نمى‌کنم، چرا که نفس قطعاً به بدى امر مى‌کند، مگر کسى را که خدا رحم کند

لازم است که همه ما از شر وسوسه های شیطان به خدا پناه ببریم و دعا کنیم تا آخرین لحظه بر ایمان صحیح و محبت اهل بیت(ع) باقی بمانیم.
آمین