تنها کسی که هشت امام معصوم را دید!
در طول تاریخ افراد معدودی وجود داشته اند که عمر طولانی داشته و توفیق زیارت چند تن از ائمه (ع) برای آنها حاصل شده باشد. برای نمونه جابر بن عبدالله انصاری طبق پیشگویی پیامبر خدا(ص)، عمر زیادی کرد و امام باقر (ع) را نیز زیارت کرد. اما در این میان، یک نفر در طول تاریخ وجود دارد که توفیق یافت که هشت امام را با معرفت کامل زیارت کند.
«حَبابه والِبیه» مشهور به صاحبةالحَصاة (صاحب سنگریزه)، کسی است که در زمان امیرالمؤمنین (ع) به نزد ایشان رفت و از حضرت نشانه امامت خواست. امام سنگ کوچکی از او طلب کرد و آن را با خاتم خود مهر زد و جای مهر به صورت برجسته بر سنگ حک شد و امیرالمؤمنین (ع) توضیح داد که هر کس مدعی امامت شد اگر بر این کار توانا باشد امام مفترض الطاعه است. از آن پس حَبابه مأموریت پیدا کرد که این سنگ را نگهدارى کند و خدمت یکایک امامان معصوم (ع) شرفیاب شود و از آنها بخواهد تا آن سنگ را با نقش انگشتر خویش مزیّن نمایند. او این کار را انجام داد و آن سنگریزه را نزد یکایک ائمه (ع) تا امام رضا(ع) می‌برد و آنان، آن را مهر می‌زدند[1]. شاید براى همین مأموریت خطیر بود که وى بارها دچار ضعف، بیمارى و پیرى مى شد؛ ولى با دعاى ائمّه معصوم (ع) شفا مى یافت و به سنّ جوانى بر‌می گشت.
حبابه تقریباً 235 سال زندگی کرد. راز طول عمر او در عنایات ائمه (ع) به ایشان است:
1️⃣ مرتبه اول: توسط امام حسین (ع)، از بیماری برص شفا یافت[2].
2️⃣ مرتبه دوم: در حالى که 113 سال از عمرش مى گذشت و دچار مرض و پیرى شد؛ به طوری که بر اثر ضعف و ناتوانى رعشه بر اندامش افتاده بود، از برکت دعاى امام سجاد (ع) سلامتى اش را بازیافت و به سنّ جوانى برگشت[3].
3️⃣ مرتبه سوم: در زمان امام باقر (ع) با تبرک حضرت از بیماری پیسی شفا یافت[4].
4️⃣ مرتبه چهارم: در زمان امام صادق (ع) با دعای حضرت، بیماری بدنی او از بین رفت[5].
وقتی او نزد امام رضا (ع) رسید، حضرت به او بشارت امیرالمؤمنین (ع) را یادآور شدند که در رکاب حضرت مهدی (ع) جزء رجعت کنندگان در هنگام ظهور امام زمان (ع) خواهد بود[6].
بدین ترتیب این بانوى سعادتمند توفیق یافت که هشت امام را زیارت کند و 9 ماه پس از اینکه امام رضا (ع) سنگریزه او را مهر کردند، در سن 235 سالگى از دنیا رفت و امام رضا (ع) بر جنازهاش نماز گزارد و پیراهن مبارکش را بر بدن پاک آن بانوى گرامى، کفن نمود و او را به دست خویش به خاک سپرد[7].
نکته قابل توجه این که: سنگریزه مورد اشاره در روایت حَبابه، بعد از مرگ او در دست بازماندگانش بوده و به وسیله آنها به دست امامان بعد از امام رضا (ع) نیز رسیده و آن بزرگواران چون پدرانشان بر آن مهر نهادهاند. دلیل این نکته، روایاتی است که بر عرضه این سنگریزه بر امام جواد (ع) [8] و امام حسن عسکری (ع) [9] توسط نوادگان حبابه دلالت دارد. از سرگذشت این سنگریزه گزارشی موجود نیست.
به دست‌اندرکاران و تهیه‌کنندگان رسانه پیشنهاد می شود از سرگذشت این بانوی مؤمنه برای تولید فیلم و مجموعه تلویزیونی استفاده شود.
منابع:
[1]. الکافی، ج 1 ص 346.
[2]. رجال الکشى، ص 106.
[3]. المناقب ابن شهرآشوب، ج 4 ص 135.
[4]. بصائر الدرجات، ج1 ص270.
[5]. اثبات الهداة، ج 5 ص 438.
[6]. الهدایة الکبری، ص 169.
[7]. الهدایة الکبری، ص 170.
[8]. اثبات الهداة، ج 6 ص 167.
[9]. اثبات الهداة، ج 6 ص 279.
